Read-Only Memory documenteert de design legacy van Wipeout in een nieuw boek.

Is er ooit videogame geweest die de underground zeitgeist beter vatte dan Wipeout? De futuristische racegame zette in 1995 de Sony Playstation in vuur en vlam met z’n hyperflitsende gameplay. Maar dankzij de grensverleggende elektronische soundtrack (Orbital! The Chemical Brothers! Leftfield!) en de supergraphics van The Designers Republic, die op dat moment de visuele stijl van de Britse clubscene bepaalden, had Wipeout ook een instant cult status.

Bij Read-Only Memory, een publisher met focus op visuele cultuur en videogames, is er deze week een boek aangekondigd dat de ontstaansgeschiedenis en legacy van deze cult videogame probeert samen te vatten: Wipeout: Futurism. Het boek komt pas binnen een jaar uit, maar je kan nu al een limited edition pre-orderen.

Vooral de schetsen en designs van The Designers Republic spreken me erg aan. Het is moeilijk om te overschatten hoe gigantisch de impact van die studio is geweest op het grafisch ontwerp van de late jaren ‘90. Wat nu misschien lijkt als een relatieve doorsnee vectorstijl was toen echt nieuw, en TDR was één van de agencies die de mogelijkheden en limieten van (op dat moment) nieuwe tools als Photoshop en Illustrator actief aan het ontdekken waren.

Maar hoe groot hun impact in het moment zelf ook was, in de tijd was deze vrij beperkt. Door de snelheid waarmee de beeldtaal evolueerde was deze nieuwe stijl ook vrij snel weer achterhaald. Ian Anderson van TDR zei er zelf het volgende over:

“What seemed futuristic pitched 100 year ahead to, say 2097 (back in 1996), started to feel potentially antique the further into the future we travelled.”

Niettemin hebben de designs van TDR toch een blijvende impact gehad, vooral dan op de gaming industrie zelf. Nu, bijna 30 jaar later, zie je in veel gaming user interfaces nog steeds sporen van de designprincipes die in Wipeout geïntroduceerd zijn. En ook in de bredere cultuur passeert er af en toe nog iets dat duidelijk geïnspireerd is door de TDR-stijl. Dan denk ik in de eerste plaats aan het brand design van Formula 1. Niet toevallig ook racing gerelateerd…